Hep bir skandal, hep bir sorun...
Her dönem ayrı dertler... Hiç bitmeyen haykırışlar...
Güzel ülkem... Perişan eder adamı. Mutlaka birileri dertlidir, aynı anda bi kaç kişiyi mutlu etmek zordur. Ya ak vardır ya da kara. İkisi birarada asla olamaz...
Solcusu da dertlidir, sağcısı da... Müslümanı da sıkıntı çeker, ateisti de. Alevisi de yabancıdır, sünnisi de...
Hiç huzurla geçen bir dönem olmamıştır. Güç kimdeyse onun borusu ötmüştür. Kimi zaman tüm ülkede, kimi zaman yerelde.. Ama mutlaka birileri hep üstündür...
Başörtülü yıllarca perişanım dedi, şimdi başı açık olanlar isyanda...
Asker darbe yaptı yıllarca, yapmayan içeri atıldı.. Şimdi onlar da dertli...
Arkadaş arasında konuşursun gelip geçer ama biraz etkin varsa ülkede suçlusundur. Gazeteciler de içerde onlar da isyanda...
Her gün ayrı bir hareket... Hiç bitmez aksiyon... Nefes almana izin yoktur...
Fenerbahçe, Galatasaray, Beşiktaş, Trabzonspor taraftarları takımları aynı stadda izleyemez ama milli maçta her bayrak vardır ellerde... Bu ne yaman çelişkidir.
Sanki durmadan birileri düğmeye basar. İlla karışmalı ülke... Karıştırılmalı...
Güçlü ülke olmanın bedeli midir bu? Peki tüm bu bedellere rağmen büyük ülke olmak güzel mi? Mutluluk mu önemlidir, güçlü ülke olmak mı?
Nasıl ki derler, her işin başı sağlık... Her güzel ve güçlü ülkenin de teminatı mutlu insanların yaşamasıdır...
Ülkem sözde güzel ve güçlü. Sözde çünkü mutlu değil insanlar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder